Ατραπός
έργα για όμποε και πιάνο των Χίντεμιτ, Χάας, Μπρίτεν,
Δραγατάκη.
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ
Paul Hindemith (1895-1963) Sonate (1938)
I. Munter, II. Sehr langsam – Lebhaft – Sehr Langsam – Lebhaft
Pavel Haas (1899-1944) Suite op. 17 (1939)
I. Furioso, II. Con fuoco, III. Moderato
Benjamin Britten (1913-1976) Temporal Variations (1936)
I. Theme, II. Oration, III. March, IV. Exercises, V. Commination, VI. Chorale, VII. Waltz, VIII. Polka, IX. Resolution
Δημήτρης Δραγατάκης (1914-2001) Νανούρισμα
Σπύρος Κοντός – όμποε
Λητώ Θώμου – πιάνο
-----------------------------------
Η συναυλία παρουσιάστηκε στο Φουαγιέ της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, στην Αθήνα, την 11 Ιανουαρίου 2015. Δείτε εδώ
Σχετικό κείμενο
Τα έργα του προγράμματος της συναυλίας συνδέονται μεταξύ
τους ως προς την περίοδο κατά την οποία προέκυψαν (1936-1939), αλλά επίσης και ως
«στοιχειωμένα τεκμήρια» μουσικών ατραπών, εν μέσω μιας ολοένα και πιο ζοφερής
περιόδου πολιτικών και πολιτιστικών εντάσεων: της περιόδου που οδηγεί στον
Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Οι συνθέτες της συναυλίας: ένας Γερμανός, ένας
Τσέχος, ένας Βρετανός και ένας Έλληνας, συνθέτουν θα έλεγε κανείς το κάδρο της
ευρωπαϊκής ηπείρου.
Η Sonate (1938)
του Paul Hindemith αντικατοπτρίζει την
εσωτερίκευση και την τεχνική απάθεια, και γράφτηκε πριν την αποδημία του από τη
ναζιστική Γερμανία. Ο εβραϊκής καταγωγής Pavel
Haas ήταν λιγότερο τυχερός: συνελήφθη στην κατεχόμενη Πράγα και οδηγήθηκε
σε στρατόπεδο συγκέντρωσης (το 1944 πλέον είχε σταλεί στο Άουσβιτς, όπου και
πέθανε). Το έργο του Suite (1939)
γράφτηκε ακριβώς τις μέρες που ξέσπασε ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος και είναι
μια ευφυής διαμαρτυρία ενάντια στην προσάρτηση της Τσεχοσλοβακίας. Ο Benjamin Britten συνέθεσε το Temporal Variations (1936) σε μια εποχή που τα ημερολόγιά του καταγράφουν αγωνία
για τον Ισπανικό Εμφύλιο Πόλεμο. Αυτό εμφανίζεται στα εννέα σύντομα μέρη του
έργου, τα οποία περιλαμβάνουν παρωδίες των στρατιωτικών μαρς και αναγκαστικών
ασκήσεων, που οδηγούν στο μέρος “Commination” – ένα σημάδι θεϊκής απειλής εναντίον των αμαρτωλών.
Το Νανούρισμα του Δημήτρη Δραγατάκη είναι ένα από τα
πρώιμα αχρονολόγητα έργα του συνθέτη, ο οποίος κατά τη διάρκεια του πολέμου
συμμετείχε ενεργά στην εθνική αντίσταση.
